Jodła kaukaska w ogrodzie – zieleń przez cały rok
Każdy ogrodnik, nawet z niewielkim doświadczeniem, wie jakim plusem jest posiadanie drzew i krzewów iglastych w ogrodzie. Nie tylko nie są wymagające w uprawie, ale większość z nich utrzymuje swój atrakcyjny wygląd przez cały rok, bo w przeciwieństwie do liściastych, nie zrzucają igieł. Jeśli więc dotąd nie zdecydowaliście się na posadzenie iglaka w swoim ogrodzie, przedstawiamy idealnego kandydata.
Jodła kaukaska – pochodzenie i cechy
Jodła kaukaska, zwana również jodłą Nordmanna to rodzina drzew należących do sosnowatych (inni członkowie tej rodziny to znane nam modrzewie, sosny czy świerki. Oryginalnie pochodzi z zachodniej Azji. Przodków jodeł sadzonych w naszych ogrodach i parkach można było znaleźć między innymi w Rosji, Turcji, Gruzji czy Azerbejdżanie.
Należy do gatunków drzew wysokich, w środowisku naturalnym może osiągać nawet 30 metrów wysokości. Hodowana w ogrodach zwykle osiąga ok. 10 metrów.
W początkowych latach swojego rozwoju cechuje się pokrojem stożkowatym, z wąską koroną. W miarę upływu kolejnych lat zmienia się on na kolumnowy, zachowuje tylko stożkowaty wierzchołek. W przeciwieństwie do jodły pospolitej, gałęzie jodły kaukaskiej rosną bardziej poziomo, nie kierują się tak mocno ku górze. Z wiekiem zmienia się też wygląd pnia jodły kaukaskiej na początku ma gładki, matowy i szary kolor. Bardziej zaawansowane wiekowo egzemplarze ciemnieją i pojawiają się pęknięcia, dzielące korę na prostokąty.
Szpilki jodły kaukaskiej mają ładny, błyszczący kolor ciemnej zieleni. Nie należy do zbyt długich, mają maksymalnie 3 cm długości. Na całej długości mają podobną szerokość, z widocznym lekkim wycięciem z przodu. Pod spodem mają dwie szparki w kolorze białym. Na gałęziach są osadzone bardzo gęsto, w dwóch rzędach i pochylone nieco w kierunku przodu. Ich ciekawą cechą jest przyjemny, lekko owocowy zapach szczególnie odczuwalny gdy rozetrzemy igiełkę pomiędzy palcami.
Okres kwitnienia jodły kaukaskiej przypada od kwietnia do maja. Duże (nawet do 15 cm długości) szyszki, o cylindrycznym kształcie, pojawiają się wyłącznie w najwyższych partiach drzewa, blisko wierzchołka. Początkowo mają jasnozielony kolor, gdy dojrzeją, ich barwa przechodzi w brunatną.
W Europie jodła kaukaska jest bardzo często wybierana jako żywe drzewko świąteczne, czyli po prostu choinka bożonarodzeniowa. Firmy hodujące jodły kaukaskie z przeznaczeniem na choinki, importują nasiona z krajów leżących nad Morzem Czarnym. Wśród liderów takiej produkcji jest Dania, która uprawia ponad 100 milionów tych drzew. Przykładowo Niemcy kupują ponad 20 milionów choinek rocznie.
Jodła kaukaska – pielęgnacja
Podczas gdy nie jest konieczna zbyt intensywna pielęgnacja, wymagania jodły kaukaskiej są spore w kwestii doboru stanowiska pod jej uprawę. Nie przepada ona za niskimi temperaturami, dlatego czasem sprawia problemy w miejscach chłodniejszych. Uprawa jodły kaukaskiej może więc być kłopotliwa w przypadku północnej części Polski, gdzie zwykle występują większe mrozy. Również w reszcie naszego kraju trzeba uważać na młode, świeżo posadzone drzewka, gdyż mogą im zagrażać nawet niektóre wiosenne spadki temperatur poniżej zera.
Najlepsze stanowisko dla jodły kaukaskiej jest mocno nasłonecznione i osłonięte od wiatru, gdyż chłodne, zimowe wiatry mogą być dla niej bardzo szkodliwe. Jeśli nie mamy możliwości posadzić jej w pełnym słońcu, możemy w najgorszym razie wybrać takie o częściowym zacienieniu, powinna sobie w nim całkiem nieźle dać radę.
Niezwykle ważny jest również wybór odpowiedniego podłoża pod sadzenie jodły kaukaskiej. Bardzo istotne jest, aby miało lekko kwaśny lub kwaśny odczyn, czyli mieszczący się w przedziale pomiędzy 4,5 a 6,5 pH. Najlepiej czuje się ona w glebie żyznej, mocno próchniczej i lekko gliniastej. Ziemia pod nią musi być również dostatecznie wilgotna.
Jodła kaukaska nie jest też dobrym wyborem do ogrodów w centrach dużych miast o intensywnym ruchu samochodowym. Źle znosi ona zanieczyszczone powietrze, dlatego w dużym mieście może rosnąć dużo słabiej niż w czystych warunkach. Jak pisaliśmy na początku – jodła kaukaska wymagania w pielęgnacji ma niewielkie. Przycinanie jodły kaukaskiej, jeśli jej gałęzie nie schną i nie chorują, nie jest konieczne chyba że chcemy nadać jej bardziej atrakcyjny wygląd, wtedy możemy zdecydować się na przycięcie jej dolnych gałęzi.
Z racji bardzo rozbudowanego systemu korzeniowego, raz posadzona jodła, bardzo źle znosi przesadzanie. Wykopanie i przeniesienie jej na własną rękę bez specjalistycznego sprzętu niesie za sobą bardzo duże ryzyko jej uszkodzenia, a nawet doprowadzenia do jej śmierci.
Jodła kaukaska w ogrodzie będzie atrakcyjnym wizualnie i mało wymagającym elementem.