Sosna ‘Limba’ – elegancki i wytrzymały dodatek do ogrodu
Sosna limba ‘Pinus cembra’ to drzewo iglaste z rodziny sosnowatych, które występuje naturalnie w Alpach i Karpatach. Jest to drzewo długowieczne, może dożyć nawet ponad 1000 lat. Z racji atrakcyjnej wizualnie, gęstej, stożkowej korony i ciemnozielonych igieł zachowuje elegancki wygląd przez cały rok, dlatego jest bardzo dobrym dodatkiem do ogrodu. Przybliżymy Wam trochę informacji na jej temat i podpowiemy, jak uprawiać ją w ogrodzie.
Jak wysoko rośnie sosna limba?
Sosna limba występuje pasmach górskich centralnej Europy. Jest to drzewo górskie, które rośnie na wysokościach od 1000 do 2500 m n.p.m. z racji czego, jest całkowicie odporna na mróz i śnieg. Co ciekawe dobrze znosi również zanieczyszczenie powietrza, co czyni ją dobrym elementem ogrodów przydomowych, nawet w dużych miastach.
Jest drzewem jednopiennym, więc jedno drzewo zawiera zarówno kwiaty męskie jak i żeńskie. Wysokość sosny limba to około 25 m w naturalnym środowisku. W uprawie ogrodowej osiąga zwykle 3-5 metrów.
Sosna limba ‘Pinus Cembra’ jest drzewem o bardzo cennym drewnie. Drewno sosny limby jest jasne, miękkie i łatwe w obróbce. Jest odporne na wilgoć i grzyby. Wykorzystywane jest do produkcji mebli, instrumentów muzycznych, beczek i innych wyrobów.
Sosna limba ma również wiele właściwości zdrowotnych. Igły i szyszki sosny limby są wykorzystywane do produkcji olejków eterycznych, które mają właściwości uspokajające, przeciwzapalne i antybakteryjne. Olejek z sosny limby jest stosowany w aromaterapii, do produkcji kosmetyków i leków.
Żywica sosny limby jest wykorzystywana do produkcji kadzideł i oleju limbowego. Nasiona sosny limby są jadalne i mogą być spożywane na surowo lub po uprażeniu.
Olejek z sosny limby może być stosowany w leczeniu takich dolegliwości jak:
- bóle głowy,
- migreny,
- bezsenność,
- nerwowość,
- stres,
- depresja,
- zapalenie zatok,
- katar,
- kaszel,
- astma,
- reumatyzm,
- Artretyzm
Może być również stosowany w leczeniu chorób skóry, takich jak:
- trądzik,
- łuszczyca,
- egzema,
- atopowe zapalenie skóry.
Olejek z sosny limby może być stosowany do masażu, dodawany do kąpieli lub inhalowany.
- Jest to jedno z najstarszych drzew w Europie. Najstarsza znana sosna limba znajduje się w Słowacji i ma ponad 1200 lat.
- Sosna limba pojawiła się w poezji i opowiadaniach polskich autorów takich jak Kazimierz Przerwa-Tetmajer czy Adam Asnyk.
Jaką ziemię lubi sosna limba?
Sosna limba może być sadzona w ogrodach, ale należy pamiętać, że jest to drzewo duże i potrzebuje dużo miejsca do wzrostu. Nie lubi sąsiedztwa innych drzew, dlatego idealnie sprawdza się jako soliter lub członek niewielkich, bardzo luźno skupionych grup. Najlepiej rośnie na glebach lekkich, bogatych w próchnicę i przepuszczalnych. Ciężkie, bardzo mokre gleby nie będą jej służyć. Stanowisko, na którym sadzimy sosnę, powinno być słoneczne. Jest to gatunek światłolubny. Z racji swojego pochodzenia, jest odporna na zimne i silne wiatry zimowe, nie musimy więc szukać dla niej osłoniętego miejsca.
Sadzenie sosny limby najlepiej przeprowadzić wiosną lub jesienią.
Aby posadzić sosnę limbę, należy wykopać dołek o głębokości i szerokości dwa razy większej od bryły korzeniowej sadzonki. Dołek należy wypełnić kompostem lub ziemią do iglaków. Sadzonkę należy ostrożnie umieścić w dołku i rozłożyć jej korzenie. Dołek należy następnie zasypać ziemią i podlać.
Sosna limba w ogrodzie jest drzewem mało wymagającym w pielęgnacji. Wystarczy ją podlewać w okresach suszy i nawozić raz w roku wiosną nawozem do iglaków. Sosna limba jest odporna na choroby i szkodniki.
Sosnę limbę można przycinać, aby nadać jej pożądaną formę. Przycinanie należy przeprowadzić wczesną wiosną lub jesienią. Należy jednak pamiętać, by przycinanie jesienne przeprowadzić najpóźniej we wrześniu. Miejsca po cięciu muszą mieć czas, aby zagoić się przed nadejściem przymrozków.
Odmiany sosny limba różnią się od siebie głównie zabarwieniem igieł i rodzajem pokroju.
- Pinus cembra ‘Aureovariegata’ – igły przybierają żółtawe odcienie, wymieszane z zielenią. Pokrój stożkowy.
- Pinus cembra ‘Glauca’ – ta odmiana zmienia pokrój w trakcie rozwoju. W początkowych latach ma pokrój kolumnowy, dopiero później przekształca się w bardziej typowy dla sosen pokrój stożkowy. Wyróżnia się również niebieskawą barwą igieł.
- Pinus cembra ‘Fastigata’ – podobnie jak wyżej opisana odmiana ma igły o niebieskawej barwie. Natomiast jej pokrój jest wyłącznie kolumnowy, przez cały okres rozwoju.
Sosna limba z racji swojego eleganckiego wyglądu i bardzo dużej wytrzymałości na surowe warunki atmosferyczne, szkodniki i choroby, jest wspaniałym dodatkiem do ogrodu każdego hobbysty, bez względu na poziom doświadczenia.